YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/27403
KARAR NO : 2015/17668
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2013/309698
MAHKEMESİ : Ankara Batı 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/06/2013
NUMARASI : 2013/185 (E) ve 2013/386 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adli emanet eşyası hakkında yerinde bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
A-Sanık R.. K.. hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mahkeme kararının 14.06.2013 tarihinde sanığın yüzüne karşı verilip sanığın CMUK’un 310/1. maddesindeki bir haftalık temyiz süresini geçirdikten sonra 16.07.2013 tarihinde temyiz dilekçesi verdiği anlaşılmakla, temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B-Sanık M.. Ö.. hakkında hırsızlık suçundan ve sanık S.. A.. hakkında kurulan tüm hükümlerin temyiz incelemesinde;
Mahkemenin TCK’nın 53. maddesi uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar M.. Ö.. ve S.. A..’in temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye kısmen aykırı olarak ONANMASINA,
C-Sanık M.. Ö.. hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından ve sanık S.. Ö.. hakkında kurulan tüm hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanık S.. Ö.. hakkında Mahkemenin TCK’nın 53. maddesi uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık M.. Ö.. hakkında verilen kısa süreli hapis cezalarının ertelenmesi nedeniyle TCK’nın 53/4. maddesi hükmü gereği 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Sanık S.. Ö.. hakkında tekerrüre esas alınan ilamın 5237 sayılı TCK’nın 191/2. maddesinde düzenlenen uyuşturucu madde kullanma suçuna ilişkin olup, bu suç nedeniyle sanık hakkında denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi gereğince uygulama yapılamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. Ö..’ın ve S.. Ö..’in temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında sanık M.. Ö.. hakkındaki bölümden TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün, sanık S.. Ö.. hakkındaki bölümden ise TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.