YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2592
KARAR NO : 2014/28191
KARAR TARİHİ : 15.10.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/268967
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/06/2012
NUMARASI : 2011/790 (E) ve 2012/1092 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın alış veriş için girdiği katılanın işyerinde, katılana verdiği 200 Türk Lirası üstü olarak aldığı 190.00 Türk Lirası’nın içinden 100 Türk Lirası’nı gizlice aldığı, daha sonra katılana “alış verişten vazgeçtiğini” söyleyerek parayı eksik olarak iade etmek istediğinde katılanın yakalayıp polise teslim ettiğinin kabul edilmesi karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, hırsızlığın “elde veya üstte taşınan eşyayı çekip almak ya da özel beceriyle” işlenmesi durumunda uygulanacak olan TCK’nın 142/2-b.maddesi ile yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Sanığın yukarıda tarif edilen eyleminin teşebbüs aşamasında kaldığı ve sanık lehine 5237 sayılı TCK’nın 35/1-2. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, eylemin tamamlandığının kabulüyle yazılı şekilde fazla ceza tayini,
3-Kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
4-Yargılama gideri olarak hesaplanan ve sanığın payına düşen 14.00 TL’nin, CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. G..’in temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 15.10.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.