Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/25798 E. 2015/18003 K. 17.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/25798
KARAR NO : 2015/18003
KARAR TARİHİ : 17.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/316803
MAHKEMESİ : Alaplı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/06/2013
NUMARASI : 2013/61 (E) ve 2013/141 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Mala zarar vermek suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 50/5. maddesinde öngörülen düzenlemeye göre, hükmolunan cezanın türü ve miktarına nazaran, 14.04.2011 tarihli Resmi Gazetede yayınlanan 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen Geçici 2. madde uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezasına ilişkin hükmün temyizi mümkün bulunmadığından, usul ve yasaya uygun bulunan 16.07.2013 tarih ve 2013/61 esas, 2013/141 karar sayılı temyiz talebinin reddine ilişkin ek kararların isteme uygun olarak ONANMASINA,
B- Hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanık Z.. Ö..’ün esnaf olup, aylık 1.000 – 1.500 TL. arasında gelir elde ettiğini beyan etmesi, duruşma hazırlığı safhasında 25.03.2013 tarihindeki kalem sorgusunda müdafi tayin talebinin yerine getirilerek baro tarafından atanan müdafiin hukuki yardımından yararlandığının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 150/1. maddesi gereğince tayin edilen müdafie ödenen ücretin yargılama gideri olup aynı Kanun’un 325/1. maddesi gereğince sanığa yüklenmiş olmasında yasaya aykırı bir yön bulunmadığından tebliğnamedeki (1) nolu bozma ve düzelterek onama düşüncesine iştirak edilmemiş; 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanıklara yüklenen yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle Devlet Hazinesi üzerinde bırakılması hususu ise infaz aşamasında re’sen dikkate alınabileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanıklar V.. Ö.. ve Z.. E.. müdafilerinin temyiz istemleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
C- Geceleyin işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Katılanın, geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma suçundan maddi olarak zararının bulunmadığının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesinde belirtilen koşulun gerçekleşmesi için suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesinde, maddi zararın esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili olarak bir karar verilmesi gerekirken, hırsızlık ve mala zarar verme suçu nedeniyle oluşan maddi zararı giderilmediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar V.. Ö.. ve Z.. E.. müdafilerinin temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.