Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/2537 E. 2014/28979 K. 21.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2537
KARAR NO : 2014/28979
KARAR TARİHİ : 21.10.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/247540
MAHKEMESİ : Sakarya 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/06/2011
NUMARASI : 2011/334 (E) ve 2011/432 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme, hırsızlık malı satın alma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun E.. T.. tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık M.. A..’ın suça konu gübrelerin hırsızlık malı olduğunu bildiğine dair hükümlülüğüne yeterli hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin, yeterli ve inandırıcı kanıt bulunmadığı gözetilmeden, beraati yerine yetersiz gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Dosya arasında bulunan 13/05/2011 tarihli tutanağa göre; sanığın babasının suça konu gübrelerin bir kısmının iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; sanığın kısmi iade nedeniyle TCK’nın 168. maddesindeki indirimden yaralanmasına dair rızasının olup olmadığının müştekiden açıkça sorularak sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 168/1 maddesini uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ,
3-Suçu birlikte işleyen sanıkların vekalet ücretinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK.nun 326/2. maddesine aykırı biçimde “müteselsilen tahsiline” biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar E.. T.. ve M.. A..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 21/04/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.