YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/23770
KARAR NO : 2014/25676
KARAR TARİHİ : 16.09.2014
Tebliğname No : 6 – 2013/271783
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 23. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/05/2013
NUMARASI : 2012/58 (E) ve 2013/254 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığını bozma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 765 sayılı Yasaya göre suç vasfının belirlenmesi ve suç tarihinde yürürlükte olan yasa ile sonradan yürürlüğe giren yasaya göre sanıklar hakkında lehe yasanın tespit edilebilmesi için, görevsizlik kararı verilerek İstanbul Çocuk Mahkemesine gönderilen Z.. G.. ile ilgili dava dosyasının getirtilip incelenmesi ve delil olabilecek belgelerin onaylı örneklerinin alınıp dosya içine konulması gerektiğine dair Dairemizin 25.10.2011 tarihli bozma ilamının gereği yerine getirilmeden yargılamaya devam edilerek yazılı şekilde hüküm verilmesi,
2- Kabule göre;
a- 23.02.2006 günlü, sanıkların 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35 maddeleri gereğince 1 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmalarına ilişkin kararın sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmiş olup, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle tayin edilen ceza miktarı itibariyle kazanılmış hak oluştuğu, bu nedenle kararın bozulmasından sonra her iki Yasa yönünden yapılan karşılaştırma sonucunda, sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı Kanuna göre bina içinde hırsızlık suçuna teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan verilecek toplam cezanın önceki hükümle tayin edilen cezadan ağır olamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35 maddeleri gereğince 1 yıl, konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 116/1 maddesi gereğince 6 ay ve mala zarar verme suçundan 151/1 maddesi gereğince 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK’nın 326. maddesine aykırı davranılması,
b- Sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesine uyan mala zarar verme suçu yönünden, 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerini değiştiren 5560 sayılı Yasanın yürürlüğe girdiği 19.12.2006 tarihinden önce işlenen suçlarda uygulama olanağı bulunan 5237 sayılı TCK’nın 73/8 ve 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma işlemi yapılıp sonucuna göre karar verilmesinin gerekmesine rağmen uzlaştırma işlemlerine girişilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
c- Önceden verdikleri karar uyarınca sanıkların birlikte müştekiye ait konuta girmek suretiyle hırsızlık suçuna teşebbüs ettiklerinin kabul edilmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uygulanmayarak sonuçta eksik cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar N.. E.. ve M.. E.. müdafiinin temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanıkların ceza süresi yönünden kazanılmış haklarının korunmasına, 16.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.