Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/228 E. 2014/23973 K. 08.07.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/228
KARAR NO : 2014/23973
KARAR TARİHİ : 08.07.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/254819
MAHKEMESİ : Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2012
NUMARASI : 2011/303 (E) ve 2012/447 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Dinar Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/79 Esas 2003/41 Karar sayılı 23.2.2005 tarihinde kesinleşen 14 yıl hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin ilamın ceza süresi yönünden daha ağır nitelikte olması nedeniyle TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınması gerektiği değerlendirilmeden, sanık hakkında kurulan hükümde Afyonkarahisar 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/185 -660 Esas-Karar sayılı 29.7.2008 tarihinde infaz edilen 6 ay hapis cezası ile mahkumiyet hükmünün tekerrür uygulamasına esas alınması infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma sebebi yapılmamış; sanığın, 29.5.2011 tarihli Cumhuriyet Savcısı huzurunda verdiği ifadesinde suça konu aracı gece saat 22.00 sıralarında çaldığını beyan ettiği, UYAP kaydında suç tarihinde güneşin saat 19.22. de battığı, yaz saati uygulaması dikkate alındığında saat 21.22 den sonraki zaman diliminin gece olarak kabulü gerektiği, mahkemece, sanık hakkında kurulan hükümde TCK nın 143. maddesinin uygulanmasında bir isabetsizlik görülmediğinin anlaşılması karşısında bu yönde bozma talep eden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Bu dava sebebiyle yapılan 12,95 TL davetiye giderinin 6352 sayılı yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olduğunun ve bu nedenle sanığa yargılama gideri olarak yükletilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık K.. Ç..’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama gideri ile ilgili bölüm çıkarılarak yerine ”bu dava sebebiyle yapılan 12,95 TL yargılama giderinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine” ibaresi eklenmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince,
Sanığın hırsızlık eyleminin, suç konusu aracın mülkiyetine yönelik olduğunun anlaşılması karşısında, ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık K.. Ç..’ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 08.07.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.