Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/2243 E. 2015/17723 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/2243
KARAR NO : 2015/17723
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/215065
MAHKEMESİ : Antalya 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/03/2013
NUMARASI : 2012/1131 (E) ve 2013/157 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- Sanık hakkında mühür bozma suçundan kurulan 19.06.2012 gün ve 2011/837 E. 2012/829 K.sayılı hükmün temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında açılan kamu davasında 19.06.2012 tarihinde mühür bozmak suçundan beraat kararı verildiği, kararın katılan vekili tarafından temyizi ile Yargıtay’a gönderilmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca sanık hakkında 6352 Sayılı Kanun gereğince yeniden değerlendirilmek üzere dosyanın iade edildiği, iade edilen dosya üzerine mahkemenin 14.03.2013 tarihinde yeniden aynı suçtan karar verdiği anlaşılmakla, mühür bozma suçu yönünden kurulan 14.03.2013 tarih 2012/1131E – 2013/157K sayılı hüküm yok hükmünde kabul edilerek yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanık hakkında karşılıksız yararlanma suçundan kurulan 14.03.2013 tarih 2012/1131E – 2013/157 karar sayılı hükmün temyiz incelemesinde;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları ile tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/4-(a) maddeleri uyarınca sanık hakkında CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 12.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.