YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/18034
KARAR NO : 2014/24553
KARAR TARİHİ : 08.09.2014

Tebliğname No : 2 – 2013/91941
MAHKEMESİ : Çarşamba 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/01/2013
NUMARASI : 2004/404 (E) ve 2013/4 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin kapı ve camlarını kilitleyerek park etmiş olduğu aracın nasıl ve ne şekilde çalındığına ilişkin sanık ve müşteki anlatımı bulunmaması, araç görgü tespit tutanağında da açıklama bulunmaması nedeniyle eylemin haksız yere elde bulundurulan anahtar veya taklit ya da bir alet yardımı ile açılarak işlendiğine ilişkin delil bulunmaması nedeniyle aracı teslim alan müştekinin duruşmaya çağırılarak, aracın kapı ve camlarında zorlama olup olmadığı veya düz kontak vaziyette olup olmadığı hususları tereddüte mahal vermeyecek şekilde belirlendikten sonra sanığın eyleminin TCK’nın 142/1-b veya 142/2-d maddesi kapsamında kaldığının belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Müştekinin saat 01:30 ile saat 06:30 zaman dilimi içerisinde park ettiği yerden aracın çalındığına ilişkin anlatımı, sanığın suçlamayı kabul etmemesi ve olay tarihinde güneşin Çarşamba İlçesinde saat 05:52 sıralarında doğması dikkate alındığında, TCK’nın 6/1-e maddesine göre, eylemin gece gerçekleştiğine dair kesin delil bulunmadığı halde, hırsızlık eyleminin gündüz vakti işlendiğinin kabul edilmesi gerekirken TCK’nın 143. maddesince artırım yapılıp yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
3-Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. Y.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine 08.09.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.