YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/17696
KARAR NO : 2015/4024
KARAR TARİHİ : 10.03.2015

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yokluğunda verilen kararın sanığın mahkemede bildirdiği son adresine 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre usulüne uygun olarak 30.07.2010 tarihinde tebliğ edildiği, sanığın 30.05.2013 tarihli dilekçeyle kararın kendisine tebliğ edilmediğini belirterek temyiz hakkını kullanmak istediğini bildirdiği; ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 13.03.2012 gün ve 2011/386-2012/99 sayılı kararında açıklandığı üzere, her ne kadar kararda başvurulacak yasa yollarına ilişkin bildirimde, sürenin başlangıcının “tefhim ve tebliğ” şeklinde gösterilmesi nedeniyle bildirimin eksik ve yanıltıcı olduğu, bu durumun eski hale getirme nedeni olarak kabulü ile temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı ileri sürülebilirse de, yoklukta verilen hükme ilişkin olarak temyiz süresinin, sanığın bu hükmü usulüne uygun olarak öğrenmesi yani tebliğle işlemeye başlayacağı açık olduğundan, bildirimde ayrıca “tefhim” kelimesine de yer verilmesinin, sanık açısından yasa yolu süresinin tebliğ ile işlemeye başlayacağı gerçeğini değiştirmeyeceğinden ve gerekçeli karar, sanığın bildirdiği son adresine usulüne uygun olarak tebliğ edilmiş olduğundan, mahkemece 30.05.2013 gün 2009/132-341 esas-karar sayılı ek karar ile temyiz talebinin reddine karar verildiği ve …. D Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu’nda hükümlü bulunan sanığa 04.06.2013 tarihinde tebliğ edilen ek kararın yasal süresinden sonra, 14.06.2013 günlü dilekçeyle temyiz edildiği anlaşılmakla; hükmü, 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra temyiz eden sanık …’in temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 10.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.