YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13847
KARAR NO : 2014/31350
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/71152
MAHKEMESİ : Bayburt Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/12/2012
NUMARASI : 2012/63 (E) ve 2012/298 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuğun karar oturumunda 18 yaşını doldurmadığı gözetilmeden; CMK’nın 150/2. maddesi uyarınca atanan zorunlu müdafii bulundurulmadan hüküm kurulması suretiyle aynı Kanunun 188/1. ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması,
2-Kabule göre de;
a-)Mağdurun 06.02.2012 tarihli soruşturma aşamasında alınan beyanında; 04.02.2012 günü 22.30 sıralarında şoförlüğünü yaptığı minübüsü parkedip 06.02.2012 günü 07.00 sıralarında aracın yanına geldiğinde olayı farkettiğini belirtmesine karşın, 09.05.2012 tarihli kovuşturma aşamasında alınan beyanında; akşam 17.00 sıralarında aracı parkedip sabahleyin 07.30 civarı aracın yanına geldiğinde hırsızlığı farkettiğini belirtmesi, suça sürüklenen çocuğun da savunmasında araçtan paraları çaldığı zaman dilimi ile ilgili herhangi bir beyanda bulunmaması karşısında; suça sürüklenen çocuğun suçlamayı kabul ettiği de gözetilerek, suça sürüklenen çocuğun suçu gerçekleştirdiği zaman dilimi ile ilgili beyanına başvurulduktan sonra hakkında kurulan hükümde TCK’nın 143. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden ve suçun 5237 sayılı TCK’nın 6/e maddesinde tanımlanan gece sayılan zaman diliminde işlendiğine ilişkin kanıtlar karar yerinde gösterilip tartışılmadan hırsızlık suçunda anılan yasanın 143. maddesi uyarınca artırım yapılması,
b-)5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 11 ve 5237 sayılı TCK’nın 31. maddeleri uyarınca çocuklara özgü güvenlik tedbirlerinin; 12 yaşını doldurmamış çocuklar ile aynı maddenin ikinci fıkrasına göre işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayamayan ya da davranışlarını yönlendirme yeteneği yeterince gelişmemiş 12-15 yaş grubunda bulunan çocuklar hakkında uygulanması olanağının bulunduğu gözetilmeyerek, ceza sorumluluğu bulunan ve mahkumiyet kararı verilen suça sürüklenen çocuk hakkında hakkında 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu’nun 5/1-a maddesi uyarınca danışmanlık tedbirine hükmolunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk H.. B.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.