Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/13837 E. 2014/11349 K. 26.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13837
KARAR NO : 2014/11349
KARAR TARİHİ : 26.03.2014

Sanık … hakkında Antalya Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13/04/2009 tarihli iddianamesiyle hırsızlık ve mala zarar verme suçlamasıyla açılan kamu davası sonucunda verilen Antalya 15.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 22/01/2010 tarih ve 2009/1019 Esas, 2010/27 Karar sayılı hükmüyle sanık hakkında, değişen suç vasfıyla suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan sanığın 5237 sayılı TCK’nın 165/1. Maddesi uyarınca 5 ay hapis ve 100 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, hakkında 53. maddede belirtilen hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiş ve hükmolunan hapis cezası da TCK’nın 51. maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilip bu mahkumiyet hükmü sanık müdafii tarafından yasal süresi içinde temyizi üzerine Dairemizin 30/10/2013 gün, 2012/20367 Esas, 2013/30588 Karar sayılı ilamıyla, hüküm fıkrasındaki TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın DÜZELTİLEREK ONANMASINA yolundaki kararına karşı, infaz aşamasında infazın durdurularak ihbar olunması üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.03.2014 tarih ve KD – 2014/82377 sayılı yazısı ile verilen Dairemiz kararının kaldırılarak mahkumiyete ilişkin hükmün bozulması yönünde Dairemiz Başkanlığına itiraz talebinde bulunulması üzerine 6352 sayılı Yasanın 99 ve 101.maddeleri uyarınca itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzere elektronik dosya 26.03.2014 gününde Daireye gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 13.03.2014 tarih ve KD – 2014/82377 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan, Dairemizin 30/10/2013 gün, 2012/20367 Esas, 2013/30588 Karar sayılı düzeltilerek onama kararı kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Mahkemenin kısa ve gerekçeli kararında kanuni imkansızlık nedeniyle para cezasının ertelenmesine yer olmadığına karar verilmiş olması karşısında tebliğnamenin bu nedenle bozma isteyen düşüncesi benimsenmemiştir.
Elektronik dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye, hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/4.maddesine göre, kısa süreli hapis cezası ertelenmiş olan sanık hakkında aynı Yasanın 53/1.maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz talebi ve tebliğnamedeki düşünce ile itiraz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 53/1 maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/03/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.