YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13207
KARAR NO : 2014/32819
KARAR TARİHİ : 20.11.2014

Tebliğname No : 2 – 2013/56152
MAHKEMESİ : Silivri 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2012
NUMARASI : 2012/741 (E) ve 2012/744 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müşteki beyanlarına ve dosya içerisindeki suça konu araca ilişkin çekilmiş fotoğraflara göre sanığın aracın sol arka kelebek camını kırıp araç içerisindeki üç adet cüzdanın içinden toplamda 2.100 TL. Para ve iki adet cep telefonunu çaldığı, araç içinde müştekilerin denize gitmeleri nedeniyle birden fazla kıyafetin de bulunduğu anlaşılmakla, suça konu para ve telefonların farklı kişilere ait olduğu olayın oluş şekline göre sanık tarafından bilinebilecek durumda olduğundan mahkemece sanık hakkında her bir müştekiye karşı ayrı ayrı hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü kurulmasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Katılanların 28.11.2012 tarihli talimat duruşmasında zararlarının karşılanmasını talep ettiklerine ilişkin beyanları ile sanığın 19.12.2012 tarihli duruşmada katılanların zararı ne ise kaşılamak istediğine ilişkin beyanı doğrultusunda, mahkemece sanığa katılanların beyanlarında açıkça belirttikleri maddi zararları ödemesi için süre verilmesi ve sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 168/2. maddesinde yazılı etkin pişmanlık hükümleri ile CMK’nın 231. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair hükümlerin uygulanması gerekip gerekmediğinin değerlendirilmesi gerektiği halde, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan Bakırköy 6. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30.01.2007 tarih 2004/332 esas, 2007/62 karar sayılı ilamı ile TCK nın 149/1. maddesi uyarınca hükmedilen 9 yıl 2 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin ilamın 01.03.2012 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle bu ilam dolayısıyla tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi, sanığın adli sicil kaydında yer alan Eyüp 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 07.03.2006 tarih 2004/151 esas, 2006/94 Karar sayılı 17.09.2007 tarihinde kesinleşip 19.07.2009 tarihinde şartlı tahliye edilen 8 yıl 4 ay hapis cezası ile mahkumiyete ilişkin ilamın ise tekerrüre esas bulunduğunun ve bu ilam yönünden tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin değerlendirilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık R.. O..’un temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 20/11/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.