YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/13189
KARAR NO : 2014/32067
KARAR TARİHİ : 13.11.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/56258
MAHKEMESİ : İstanbul 38. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/10/2012
NUMARASI : 2010/291 (E) ve 2012/2022 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adli sicil kaydının incelenmesinde tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58.maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın başka suçtan aynı yargı çevresindeki M../ …No lu L Tipi Kapalı Cezaevi’nde hükümlü bulunduğunun anlaşılması karşısında, hükmün açıklandığı 23.10.2012 tarihli son oturumda hazır bulundurulmadan hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı davranılarak savunma hakkının kısıtlanması,
2- Dosya kapsamından, müştekinin işyerine girilerek, iki adet bilgisayar kasası ile araba anahtarı çalınarak, çalınan bu anahtar ile işyeri önünde park halinde bulunan müştekiye ait ….. plakalı aracın götürmesi şeklinde gerçekleşen eyleminin, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.06.2014 tarih, 2013/13-203 esas, 2014/308 karar sayılı ilamındaki açıklamalar doğrultusunda, bir bütün halinde tek bir hırsızlık suçunu oluşturacağı ve suça vasıf tayin edilirken eylem bütünlüğü içinde en ağır nitelikte olan TCK.’nın 142/2-d maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında TCK.’nın 142/1-b maddesinden hüküm kurulması
3- Katılanın 18.08.2007 günü saat gündüz saat 13:00’te işyerini kapattığı ve 20.08.2007 günü saat 09:00’da işyerine geldiğinde hırsızlık olduğunu öğrenerek polise müracaat ettiği, sanığın aşamalarda suçlamayı red ettiğinin anlaşılması karşısında; eylemin gece sayılan zamanda işlendiği sabit olmadığı halde, sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinden hüküm kurulması ve belirlenen 1 yıl hapis cezasının alt sınırdan ayrılma sonucu mu yoksa alt sınırdan mı belirlendiğinin açıkça anlaşılamayacak şekilde hüküm kurulması,
4- 6352 sayılı Yasanın 100. maddesi ile CMK’nın 324. maddesinin dördüncü fıkrasına eklenen cümle gereğince, sanığa yüklenen yargılama giderlerinin 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan az olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. K..’un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1 maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine 13.11.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.