Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/12763 E. 2014/37015 K. 25.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12763
KARAR NO : 2014/37015
KARAR TARİHİ : 25.12.2014

Tebliğname No : 6 – 2013/221794
MAHKEMESİ : Oltu Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2012/110 (E) ve 2012/209 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık A.. Ç.. tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak
1-Tüm dosya kapsamı içeriğinden sanıklar H.. T.. ve İ.. T..’ın hırsızlık yaptıklarına dair hakkında aynı suçtan mahkumiyet hükmü kurulan diğer sanık A.. Ç..’ın suç atfı içerir ifadesi ve şüphelilerin tüm aşamalarda suçu inkar etmeleri dikkate alındığında, öncelikle A.. Ç..’ın ifadesinde adı geçen ve suça konu kabloların satıldığı iddia oluan S..A..(A…)’ın olayla ilgili olarak ifadesine başvurulmadan, bu kişi ile ilgili yapılan yargılamanın içeriği araştırılmadan ve öncelikle suç tarihi veya tarih aralığı kesin olarak saptandıktan ve suç yerine ilişkin baz istasyonu tespit edildikten sonra sanıklara ait telefon görüşme kayıtlarından suç tarihinde sanıkların kendi aralarında yaptıkları görüşme sıklıklarına ve baz istasyonlarına ilişkin bilirkişi incelemesi yaptırılmadan eksik incelemeyle ve yetersiz gerekçeyle adı geçen sanıkların yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2-Suça konu kablolar adet veya tahsisleri gereği açıkta bırakılmış eşya niteliğinde olmadıkları gibi, 13.01.2012 tarihli tutanak içeriğine göre faal olarak kullanılmadıklarının anlaşılması karşısında, sanıkların eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141. maddesi yerine aynı yasanın 142. maddesinin 1. fıkrasının “e” bendiyle hüküm kurulması,
3-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayırım yapılmadan sanığın aynı yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. Ç.. ve H.. T.. müdafiilerinin ve sanık İ.. T..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.