YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12534
KARAR NO : 2014/15099
KARAR TARİHİ : 29.04.2014
Tebliğname No : KYB – 2014/51438
Hırsızlık suçundan sanık S.. A..’ın, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 493/1 ve 522. maddeleri gereğince 4 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına dair Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/11/2002 tarihli ve 1999/1254 esas, 2002/707 sayılı kararının infazı sırasında 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması talebi üzerine sanığın 765 sayılı Kanun’un 493/1. maddesi gereğince 3 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin, aynı Mahkemenin 01/07/2005 tarih ve 1999/1254 esas, 2002/707 sayılı ek kararına karşı Adalet Bakanlığının 29/01/2014 tarih ve 2014/2364/7072 sayılı Kanun Yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/02/2014 tarih ve 2014/51438 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 7/2, 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesindeki “Lehe olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak, ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenir.” şeklindeki düzenleme ile Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 18/11/2005 tarihli ve 2005/2691-3395 sayılı ve Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 13/10/2005 tarihli ve 2005/10431-12718 sayılı ilâmlarına nazaran, sonraki kanunun unsurlarının veya özel hâllerinin değişmesi, cezanın teşdiden tayini nedeni sayılacak olguların tartışılması, alt ve üst sınırlar arasında bir oran belirlenmesi yada artırım veya indirim sebeplerinin değerlendirilmesi, cezanın paraya veya tedbire çevrilmesi veya ertelenmesi hususunda mahkemece takdir hakkının kullanılması ve böylece bireyselleştirme yapılmasının zorunlu olduğu hâllerde ise, duruşma açılmak suretiyle tüm bunların neden ve gerekçeleri de gösterilerek hüküm kurulması gerekeceği gözetilmeden dosya üzerinde karar verilmesinde, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla,
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun Yararına Bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın ihbar yazısı, incelenen dosya kapsamına göre yerinde görüldüğünden kabulü ile, hırsızlık suçundan hükümlü S.. A.. hakkında Bakırköy 5. Asliye Ceza Mahkemesince verilip kesinleşen 01/07/2005 gün ve 1999/1254 esas 2002/707 karar sayılı uyarlama yargılamasına ilişkin ek kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahal mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE, 29.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.