Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2014/12532 E. 2014/14495 K. 17.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/12532
KARAR NO : 2014/14495
KARAR TARİHİ : 17.04.2014

Tebliğname No : YE – 2014/51969

Hırsızlık suçundan sanık E.. K..’nun, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/4, 61/1, 522/1. maddeleri gereğince 1 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının 647 sayılı Cezaların İnfazı Hakkında Kanun’un 4 ve 6. maddeleri gereğince 3.042.000 Türk lirası ağır para cezasına çevrilerek ertelenmesine dair Kadıköy 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 26/09/2001 tarihli ve 2000/907 esas, 2001/1031 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, erteleme süresi içerisinde 25/07/2003 tarihinde suç işlediğinden bahisle erteli mahkûmiyet kararının TCY’nın 95. maddesi uyarınca sanığa aynen çektirilmesine ilişkin aynı Mahkemenin 25/04/2005 tarihli 2003/803 esas, 2005/278 sayılı ek kararının infazı sırasında 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun lehe hükümlerinin uygulanması talebinin reddi ile erteli mahkûmiyet kararının aynen çektirilmesine dair Kadıköy 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2003/803- 2005/278 sayılı kararının aynen infazı ile ilgili kısmının aynen infazına dair Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 01/06/2007 tarihli ve 2007/86 müteferrik sayılı kararına karşı, Adalet Bakanlığının 04.02.2014 gün ve 2014/2662/8230 sayılı kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyasının Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18.02.2014 tarih ve -2014/51969 sayılı ihbarnamesiyle dairemize gönderilmekle incelendi.
MEZKUR İHBARNAMEDE;
Dosya kapsamına göre;
1- 5252 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un 9/3. maddesi uyarınca hükümlünün yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, temel cezanın ne şekilde saptanacağının belirlenmesi ve bireyselleştirmenin yapılması için duruşma açılması gerektiğinin gözetilmemesinde,
2- Hükümlünün, müştekinin evine girerek hırsızlık suçuna teşebbüs ettiğinin anlaşılması karşısında eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-b. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden 765 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 491/4. maddesiyle hüküm kurulmasında,
3- Hükümlünün atılı suçta müştekiye yönelik bir zararı bulunmadığı hâlde hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 168. maddesinin uygulanmasına ilişkin değerlendirme yapılması zorunluluğunun gözetilmemesinde,
4- Hükümlünün atılı suçta müştekiye yönelik bir zararı bulunmadığı hâlde; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231. maddesi koşullarının değerlendirilmemesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşılmış olmakla;

GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbar yazısı,incelenen dosya içeriğine göre yerinde görüldüğünden kabulü ile hırsızlık suçundan sanık E.. K.. hakkında Kadıköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 01.06.2007 tarihli ve 2007/86 değişik iş sayılı ek kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı yasanın 309/4.-b maddesi gereğince sonraki işlemlerin mahallinde yapılmasına, 17.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.