YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11153
KARAR NO : 2014/31316
KARAR TARİHİ : 10.11.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/56351
MAHKEMESİ : Osmaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/01/2013
NUMARASI : 2012/426 (E) ve 2013/75 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın olay tarihinde Osmaniye C Tipi Kapalı Ceza ve İnfaz Kurumunda, Kurum İdare ve Gözlem Kurulu Başkanlığı’nın 12.08.2011 tarih ve 2011/527 sayılı kararı ile kantin biriminde çalışmakta olduğu belirtilmiş ise de kantin biriminde hangi görevde bulunduğunun dosya kapsamından anlaşılmaması karşısında; anılan hususun ilgili Kurumdan sorulup sanığın eyleminin hırsızlık ve güveni kötüye kullanma suç tiplerinden hangisini oluşturacağının kapsamlı şekilde araştırılmasından sonra kanıtların bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik soruşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
1-Sanık hakkında TCK’nın 35/2. maddesi uyarınca temel cezadan indirim yapılırken sanığın suç yolunda katettiği mesafe, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı göz önüne alınarak alt sınıra yakın bir oranda indirim yapılması yerine, en üst oranda indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanığın çalmaya teşebbüs ettiği iki adet M.. m.. sigaranın değeri gözetilerek sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanma koşullarının tartışılması gerektiğinin düşünülmemesi,
3-TCK’nın 58. maddesi ve 5275 sayılı CGTİHK’nun 108/2. maddesi uyarınca sanığın tekerrüre esas birden fazla ilamı olduğundan, Gaziantep 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1290 esas – 2007/203 karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyeti yerine, en ağır cezayı içeren Kahramanmaraş 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/533 esas – 2005/553 karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrür uygulamasına esas alınması gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. S..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca, ceza süresi bakımından sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, şartlı tahliye süresi bakımından ise Gaziantep 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/1290 esas – 2007/203 karar sayılı ilamındaki ceza süresi dikkate alınmak suretiyle sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 10.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.