YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10499
KARAR NO : 2014/28905
KARAR TARİHİ : 21.10.2014

Tebliğname No : 6 – 2013/194407
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 30. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/04/2013
NUMARASI : 2012/10 (E) ve 2013/854 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazılğını ihlal

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Adli emanete alınan leke hakkında bir karar verilmemiş ise de mahallinde karar verilmesi mümkün görülmüştür.
I-Sanık hakkında hırsızlığa teşebbüs ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında hırsızlığa teşebbüs suçundan temel ceza belirlenirken 5237 sayılı TCK nın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılarak takdiren alt sınırdan 2 yıl hapis cezasına hükmedildiği, TCK’nın 143 maddesi ile yapılan uygulama sırasında 1/3 oranında arttırım yapılarak 2 yıl 8 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken hesap hatası sonucu 3 yıl hapis cezası verilip, aynı Yasanın 35/2 ve 62. maddeleri gereğince yapılan indirim oranlarının da hatalı olarak belirlenen 3 yıl hapis cezası üzerinden teselsül ettirilerek sonuç cezanın 8 ay 26 gün hapis cezası yerine 10 ay hapis cezası olarak belirlenmesi suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/160 Esas ve 2008/1053 Karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra 08.01.2009 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. Ö.. müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından, aynı Yasanın 143. maddesi uyarınca 1/3 oranında arttırım yapılarak 2 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Yasanın 35/2 maddesi uyarınca 2/3 indirim yapılarak 10 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Yasanın 62. madde uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak 8 ay 26 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerine “sanığın Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2003/105 Esas, 2003/1241 Karar sayılı, 16.12.2003 karar tarihli, 24.12.2003 kesinleşme tarihli, TCK’nın 492/1. maddesi uyarınca verilen 1 yıl hapis cezasına mahkumiyeti ile mükerrir olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, şartlı tahliye süresi bakımından da Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 31.12.2008 tarih, 2007/160 Esas ve 2008/1053 Karar sayılı ilamındaki ceza miktarı olan 7 ay hapis cezasına ilişkin ceza süresi dikkate alınarak sanığın kazanılmış hakkının korunması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükmün incelenmesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suç tarihi itibariyle geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçunun uzlaşma kapsamında olduğu gözetilmeden, taraflar arasında 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma girişiminde bulunulmaksızın hüküm kurulması,
2-5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan Kartal 4. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/160 Esas ve 2008/1053 Karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra 08.01.2009 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. Ö.. müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen aykırı olarak BOZULMASINA, 21.10.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.