YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/10317
KARAR NO : 2014/10383
KARAR TARİHİ : 20.03.2014

Hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanıklar … ve … hakkında yapılan duruşma sonunda; hırsızlık, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyetine ilişkin Polatlı Asliye Mahkemesince verilen 07.05.2010 tarih 2009/120 esas 2010/324 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Dairemizin 12.12.2013 tarih ve 2012/24658 esas 2013/39270 karar sayılı ilamı ile oy birliğiyle verilen sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan onama, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan düzelterek onama ve sanıklar hakkında mala zarar verme ile sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen bozma kararı üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19.02.2014 tarih ve 2010/295635 sayılı yazısı ile sanıklara zorunlu müdafii ücretinin yükletilemeyceğinden onama ve düzelterek onama kararlarının kaldırılarak düzelterek onama kararı verilmesi yönündeki itiraz talebi üzerine dairemize gönderilen dosya 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi uyarınca itirazla ilgili yeniden değerlendirme yapılmak üzere okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:
TÜRK MİLLETİ ADINA
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 19.02.2014 tarih ve 2010/295635 sayılı itiraz istemi yerinde görülmüş olduğundan Dairemizin 12.12.2013 tarih ve 2012/24658 esas 2013/39270 karar sayılı sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen onama, sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçuna ilişkin düzelterek onama kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
Sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan verilen hüküm ile sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde:
Sanık …’in önceden kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunması nedeniyle hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
Sanık …’in, geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu sanık … ile birlikte işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık … hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Ceza Genel Kurulu’nun 04.03.2008 tarih ve 647/43 ile 23.03.2004 tarih ve 41/70 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; sanık hakkında TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanmamış olması sebebiyle, 5237 Sayılı TCK’nın 116/4. maddesi gereğince ceza 1 yıl olarak belirlenip, TCK’nın 31/3. maddesi gereğince 1/3 indirim yapılarak 8 ay hapis olarak ve TCK’nın 62/1. maddesi gereğince 1/6 oranında indirim ile 6 ay 20 gün olarak belirlenmiş ve aynı Yasanın 50/1. maddesindeki adli para cezası veya seçenek yaptırımlardan birine çevirme müessesesinin uygulanabilirlik sınırları içerisine girmiş ise de; sanığın sabit kabul edilen eyleminin asıl cezasına TCK’nın 119/1-c maddesi gereğince bir kat arttırım yapılmak suretiyle 2 yıl olarak belirlenip TCK’nın 31/3. maddesi uyarınca hapis cezası 1 yıl 4 ay olarak belirlenip, TCK’nın 62/1. maddesi gereğince de 1/6 oranında indirim sonucu 1 yıl 1 ay 10 gün olarak belirleneceğinden ve aksi hal sanığın; önceki yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan hafif sonuç cezadan, ikinci kez mahkumiyetin sonuçlarını da kapsayacak şekilde yararlandırılmasını sağlayacak, sanık …’e daha önce bir kez tanınmış olan atıfet genişletilmek suretiyle hakkaniyete aykırı sonuçların doğmasına, adalet ve eşitlik ilkelerinin zedelenmesine yol açılmış olacağından, hükmolunması gereken ceza miktarı itibariyle, 5271 sayılı 50/1. maddesi gereğince adli para cezasına veya seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesine olanak bulunmadığından tebliğnamedeki işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre işyeri dokunulmazlığını ihlal suçunun sanık … tarafından ve hırsızlık suçunun sanıklar … ve … tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan TCK’nın 143. maddesi gereğince 2 yıl 4 ay olarak belirlenen cezadan TCK’nın 31/3. maddesi ile cezasından 1/3 oranında indirim yapılırken 1 yıl 6 ay 20 gün yerine 1 yıl 7 ay 10 gün olarak ve TCK’nın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim ile sonuç hapis cezasının da 1 yıl 3 ay 16 gün yerine 1 yıl 4 ay 3 gün olarak hesaplanması suretiyle fazla cezaya hükmedilmesi,
2-5271 sayılı CMK’nın 150/2. maddesi uyarınca, 18 yaşından küçük sanıkların savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafilerin görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiilere ödenen ücretlerin, dosyadaki bilgilerden mali geliri bulunmadığı anlaşılan sanıklara, yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …(…) müdafilerinin temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nın 31/3. maddesi uyarınca belirlenen 1 yıl 7 ay 10 gün hapsin 1 yıl 6 ay 20 güne ve TCK 62. maddesi uyarınca 1 yıl 4 ay 3 gün sonuç hapis cezasının 1 yıl 3 ay 16 gün hapis cezasına indirilmesi suretiyle ve denetim süresi ile ilgili hüküm fıkrasından “1 yıl 4 ay 3 gün” ibaresinin çıkarılarak yerine “1 yıl 3 ay 16 gün” ibaresinin yazılması suretiyle ve hüküm fıkrasından “yargılama giderlerine” ilişkin bölümün çıkartılması ve yerine “Her iki sanık için ortak yapılan yapılan 5 TL posta gideri, 27.50 TL tebligat gideri ve 200 TL bilirkişi ücretinin sanıklaradan eşit olarak tahsili ile sanık …’in cezaevine sevki için harcanan 50 TL’nin sanık …’den, sanık …’in cezaevine sevki için yapılan 100 TL yargılama giderinin sanık …’den tahsili ile hazineye irat kaydına,” cümlesinin yazılması suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.