YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9831
KARAR NO : 2014/12796
KARAR TARİHİ : 07.04.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/206907
MAHKEMESİ : Yerköy Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/05/2008
NUMARASI : 2006/235 (E) ve 2008/174 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlal etmek

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulamasına dayanak yapılan hükümlülüğünün, birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında; en ağır cezayı içeren hükümlülük gösterilmek suretiyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, anılan hususun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında yalnızca TCK’nın 53/1-a,b, d bendlerinde yazılı haklardan yoksun bırakılma şeklinde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. T.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından ‘‘53. maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesine gelince;
İddianamedeki olayın anlatım biçimi ve uygulanması istenen yasa maddelerine göre; sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından 5271 Sayılı CMK’nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığının anlaşılması karşısında; hükmün konusunun iddianamede gösterilen eylemle sınırlı olduğu gözetilmeden dava konusu dışına çıkılarak 5271 Sayılı CMK’nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
a-Suç tarihine göre sanığa atılı işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarının uzlaşma kapsamında olduğu düşünülmeyerek CMK’nın 254. maddesi uyarınca aynı kanunun 253. maddesinde yazılı usule göre sanığa ve müştekiye uzlaşmayı kabul edip etmedikleri sorulmadan hüküm kurulması,
b-Sanığın, 5237 sayılı TCK’nun 58. maddesinin uygulamasına dayanak yapılan hükümlülüğünün, birden fazla suçtan verilen cezalardan oluşması karşısında; en ağır cezayı içeren hükümlülük gösterilmek suretiyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
c-Hak yoksunluklarının seçimlik olmaması nedeniyle TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden sanık hakkında yalnızca TCK’nın 53/1-a,b,d bendlerinde yazılı haklardan yoksun bırakılma şeklinde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. T.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 07.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.