Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/9615 E. 2014/10994 K. 25.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9615
KARAR NO : 2014/10994
KARAR TARİHİ : 25.03.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık … müdafiinin temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II-Sanık … hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 esas 2013/ 17 karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK’nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli konut dokunulmazlığını bozma suçu, CMK’nın 253/1. fıkrası (b) bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan; uzlaşma hükümlerinin uygulanmaması nedeniyle tebliğnamedeki 3 nolu bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
 Ancak;
 5237 sayılı TCK’nın 50/3 maddesi gereğince yaş küçüklüğü nedeniyle kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi durumunda, 5275 sayılı CGİHK’nın 106/4 maddesi gereğince adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde hapse çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
 Bozmayı gerektirmiş, sanık … müdafiinin temyiz istemi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrilmesine’’ ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III-Sanık … hakkında kurulan hükümler ile sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık … tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Aşamalarda suçlamayı inkar eden sanık …’ın atılı suçu işlediğine ilişkin olarak; diğer sanık …’in atfı cürüm niteliğindeki beyanı dışında her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, beraati yerine hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi;
2-Sanık …’in, hakkında yaşı nedeniyle ayrı dava dosyası bulunan … ile beraber, suça konu diğer eşyalarla birlikte, müştekilerin masa çekmecesi içinde bulunan kasa anahtarını alıp, işyerindeki çelik kasayı açarak içinden 6.500.00TL parayı da aldıklarının anlaşılması karşısında; hırsızlık suçu açısından, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesindeki suçu oluşturduğu halde aynı Yasanın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması,
3-25.04.2008 tarihli tutanak ve teslim tesellüm belgesi içeriğine göre sanığın yakalandığında, suçunu ikrar ederek, suça konu eşyalardan bilgisayarı ve çalmış olduğu paradan kalan 1600 TLyi kolluk görevlilerine teslim ederek, müştekilere iadesini sağladığının anlaşılması karşısında; müştekilere kısmi iade nedeniyle ceza indirimine muvafakat edip etmedikleri sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Kabule göre de;
Sanık … hakkında hırsızlık suçu nedeniyle yapılan uygulamada TCK’nın 143. maddesi uyarınca 1/8 oranında ceza arttırılırken hesap hatası sonucunda 3 yıl 4 ay 15 gün hapis cezası yerine 4 yıl hapis cezası verilmesi ve sonraki uygulamaların bu ceza üzerinden yapılması suretiyle yazılı şekilde fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … müdafiilerinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 25.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.