YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9463
KARAR NO : 2014/6712
KARAR TARİHİ : 27.02.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/203462
MAHKEMESİ : Mut Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/03/2011
NUMARASI : 2009/250 (E) ve 2011/99 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanıkların atılı suçu işlediklerine ilişkin, sanık Ş.. D..’in husumeti bulunduğunu iddia ettiği tanık H.. D..’un, herhangi bir maddi delille desteklenmeyip, aşamalarda da bütünlük arz etmeyen atfı cürüm niteliğindeki beyanları dışında, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı halde, sanıkların atılı suçlardan beraatleri yerine, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi;
Kabule göre de;
2-Mağdurun oturduğu evin önüne park ettiği motosikleti çalan sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesine uyduğu halde, hatalı nitelendirme sonucu yazılı şekilde aynı yasanın 141/1. maddesi ile uygulama yapılarak eksik ceza tayin edilmesi;
3-Hırsızlık eyleminin 19:00–20:00 saatleri arasında işlendiği; suçun gerçekleştirildiği 30/03/2009 tarihinde güneşin Mut ilçesinde, yaz saati uygulaması da dikkate alınarak, saat 19:11’de battığı; 5237 sayılı TCK’nın 6/1-e maddesi uyarınca 20:11’den önceki zaman diliminin gündüz vakti olmasına karşın, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezadan TCK’nın 143/1. maddesi uyarınca artırım yapılarak fazla ceza tayin edilmesi;
3-TCK’nın 51/1-b maddesi gereğince, sanıkların suçu işledikten sonra yargılama sürecinde gösterdikleri pişmanlık değerlendirilerek tekrar suç işleyip işlemeyecekleri hususunda oluşacak kanaate göre erteme bakımından bir karar verilmesi gerekirken, sanıklar hakkındaki kesinleşmemiş, derdest olan dosyalardan bahsedilerek hatalı ve yasal olmayan gerekçe ile erteleme açısından olumsuz yönde karar verilmesi;
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar V.. K.. ve Ş.. D.. müdafileri ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 27.02.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.