Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/8794 E. 2014/10437 K. 20.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8794
KARAR NO : 2014/10437
KARAR TARİHİ : 20.03.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlığa teşebbüs, mala zarar vermek
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanık … hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde:
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 31/2; 151/1 ,31/2 maddelerindeki hırsızlık ve mala zarar verme suçları için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde belirtilen 6 yıllık genel zamanaşımının, suç tarihi olan 13.03.2008 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE,
II-Sanık … (Üstünalp) hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelenmesine gelince:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; hırsızlık suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmamış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanığın, arkadaşları ile birlikte inşaat alanındaki kulubenin alimimyum saçlarını sökerken zarara sebebiyet verdiklerinin anlaşılması karşısında; çalınmak istenen eşyanın kulubeye ait olması nedeniyle kulubede oluşan zarar nedeniyle ayrıca mala zarar verme suçundan hüküm kurulamayacağının gözetilmemesi,
2-18 yaşını doldurmayan sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmedilen kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezaların 5237 sayılı TCK’nın 50/1. maddesindeki adli para cezası veya seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısı’nın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 20.03.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.