Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/8642 E. 2014/12350 K. 02.04.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/8642
KARAR NO : 2014/12350
KARAR TARİHİ : 02.04.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/108506
MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2012
NUMARASI : 2011/364 (E) ve 2012/16 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temyiz dilekçesi kapsamından Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin hırsızlık suçuna yönelik olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Müştekinin olaydan sonra karavanda yaptığı incelemede sanık tarafından alındığı belirlenememekle birlikte derin dondurucu, galvaniz mutfak ve lavabo tezgahı, yazar kasa, buzdolabı kapıları ile bir kısım mutfak eşyasının çalındığını ifade etmesi; sanığın 20/06/2012 tarihli kolluk beyanında, suça konu yere geldiğinde hurda olduğunu düşündüğü eşyaları almaya karar verdiğini ve hurda oldukları için aldığını, aynı tarihli Cumhuriyet Savcısı huzurunda alınan beyanında, kolluk ifadesini tekrarla karavanın arka tarafındaki mutfak malzemelerini terkedilmiş hurda olduğunu düşünerek toplamaya başladığında polis tarafından yakalandığını, hırsızlık kastıyla hareket etmediğini, kovuşturma sırasında 31/01/2012 tarihli oturumda ise, önceki beyanlarını tekrarla benzer şekilde beyanda bulunması; 20/06/2011 tarihli “Olay Yakalama ve Üst Arama Tutanağı” içeriğinden, ihbar üzerine olay yerine gidildiğinde sanığın ellerinin kirli olup yerde sanayi tipi mutfak ocağı ile davlumbazının bulunduğunun belirlenmesi hususları hep birlikte değerlendirildiğinde; sanığın hırsızlık kastıyla hareket edip icrai hareketlere başladığı ve eylemini tamamlayamadan yakalandığının anlaşılması karşısında, adı geçen sanığın yüklenen suçtan hükümlülüğü yerine, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 02.04.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.