YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/824
KARAR NO : 2014/2294
KARAR TARİHİ : 28.01.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/71567
MAHKEMESİ : Ula(Kapatılan) Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/07/2010
NUMARASI : 2010/69 (E) ve 2010/75 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık İ.. K.. tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Aşamalarda suçu kabul etmeyen sanık M.. Ç..’in, yüklenen suçu işlediğini gösterir, Ula Cumhuriyet Başsavcılığının 2010/305 sayılı soruşturma dosyasında hakkında soruşturma yapılan şüpheli E.. K..’un yargılama sırasında tanık olarak verdiği ifade ile geri aldığı suç atma niteliğinde kalan anlatımı dışında, hukuka uygun, kuşkudan uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden atılı suçlardan beraati yerine yazılı biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
2-Sanık İ.. K.. hakkında hırsızlık suçundan yapılan uygulamada 5237 sayılı TCK’nın 61/5-6. madde ve fıkrasına aykırı olarak aynı Yasanın 62. maddesi ile cezasından 1/6 oranında indirim yapılması sonucunda hapis cezasının “1 yıl 11 ay 10 gün” yerine “23 ay 10 gün” olarak belirlenmesi,
3-Sanık İ.. K.. hakkında hırsızlık suçundan yapılan uygulamada uzun süreli hapis cezası ertelendiği halde, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddenin 3. fıkrasına aykırı olarak, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde öngörülen kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanmasına karar verilmesi,
4-Kısa süreli hapis cezasına seçenek yaptırımları düzenleyen 5237 sayılı TCK’nın 50/2. maddesinde, hapis ve adli para cezasının seçenek olarak düzenlendiği durumda hapis cezasının tercih edilmesi halinde bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği düzenlenmiş olup, sanık İ.. K.. hakkında geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/4 maddesi gereğince doğrudan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının yasal olmayan gerekçe ile uygulanma şartları bulunmayan 5237 sayılı TCK’nın 50/2 maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine yer olmadığına hükmedilmesi,
5-Geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan katılanın maddi olarak zararının bulunmadığının anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesinde belirtilen koşulun gerçekleşmesi için suçun işlenmesiyle mağdurun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesinde, maddi zararın esas alınması, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği dikkate alınarak sanık İ.. K.. hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasıyla ilgili olarak bir karar verilmesi gerekirken, müştekinin hırsızlık suçu nedeniyle oluşan maddi zararının giderilmediğinden bahisle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
6-Sanık İ.. K.. hakkında geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan yapılan uygulamada kısa süreli hapis cezası ertelendiği halde, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddenin 4. fıkrasına göre aynı Yasanın 53/1. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. Ç.. ve İ.. K.. ile katılanın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen isteme uygun, kısmen de isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.