YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/822
KARAR NO : 2014/495
KARAR TARİHİ : 14.01.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/71138
MAHKEMESİ : İstanbul 14. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/02/2010
NUMARASI : 2004/1202 (E) ve 2010/40 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1- 09.10.2004 tarihinde başka bir yerden hırsızlık yaparken yakalanan sanık H.. K..’nın üzerinde yakalanan Osman ve Fatma oğlu Birecik 1970 doğumlu Şanlıurfa Merkez İpekyol Mahallesi nüfusuna kayıtlı ………..TC kimlik nolu H.. K.. adına düzenlenmiş 11.01.2001 tarihinde Kahta Nüfus Müdürlüğünden verilen …….. seri numaralı nüfus cüzdanının dosyada mevcut ekspertiz raporuna göre sahte olmadığının; buna karşılık sanık H.. K..’nın temyiz dilekçesinde, sürücü belgesini 04.05.1999 tarihinde kaybettiğini ve bulan şahsın adını kullanarak suç işlediğini beyan ederek Bakırköy 3 ve İstanbul 8 Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen beraat kararlarını eklediğinin; ………TC kimlik nolu H.. K..’nın nüfus kayıt örneğine göre Şanlıurfa Merkez İpekyol Mahallesine Adıyaman İli Kahta İlçesi A…. köyünden nakil geldiğinin; suç tarihinde T… İş hanında bulunan E..A… işyerinde gazeteye sarılı koli bandından alınan parmak izinin Kanarya Karakolu tarafından 06.09.1988 tarihinde parmak izi alınan Osman ve Emine oğlu Kahta 1970 doğumlu Adıyaman İli Kahta İlçesi A…. köyü nüfusuna kayıtlı H.. K..’ya ait olduğunun belirtildiğinin ve sanığın anne adı ve doğum yeri ile 06.09.1988 tarihinde parmak izi alınan şahsın anne adı ve doğum yerinin farklı olması nedeniyle suç tarihinde yakalanan şahsın sahte kimlik kullanmış olabileceği hususunda şüphe uyandığının anlaşılması karşısında; öncelikle sanığın yeniden on parmak izinin forma aldırılarak Kanarya Karakolu tarafından 06.09.1988 tarihinde alınan parmak izi ile aynı kişiye ait olup olmadığının belirlenmesi, sanığın 12.10.2004 tarihinden 08.03.2005 tarihine kadar tutuklu kaldığı İstanbul Kapalı Cezaevinde iken çekilen fotoğraflarının getirtilerek sanıktan elde edilecek fotoğraflar ile karşılaştırılmasının sağlanması, soruşturma evrakında bulunan imzaların sanığa aidiyeti konusunda inceleme yapılması, 11.01.2001 tarihinde Kahta Nüfus Müdürlüğünce H.. K.. adına düzenlenen…….seri numaralı nüfus cüzdanının düzenlenmesi ve teslimiyle ilgili belgelerin temini ile kullanılan fotoğrafın sanığa ait olup olmadığının araştırılması ve Adıyaman İli Kahta İlçesi A.. köyünden Şanlıurfa Merkez İpekyol Mahallesine naklen giden H.. K..’nın aynı şahıs olup olmadığı, aynı şahıs ise anne adı ve doğum yeri kısımlarındaki farklılığın nedeni araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesinin gerekmesi nedeniyle eksik araştırma sonucu yazılı şekilde hüküm verilmesi,
2- Kabule göre de;
a- Müştekilerin işyerlerine girmek için iş merkezinin ana giriş kapısının asma kilidinin demir kesme makası ile kesilip açıldıktan sonra her bir işyerinin giriş kapısının sert bir cisimle kanırtılarak açılıp müştekilerden M.. G.., Y.. E.. ve B.. A..’ün çelik kasalarının kilit kısımlarından kırılmak suretiyle açıldığının anlaşılması karşısında; hırsızlık ve hırsızlığa teşebbüs eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesinde belirtildiği şekilde kapı kilidinin taklit anahtar veya diğer bir aletle kilit açmak suretiyle gerçekleştirilmediği, sanığın müşteki M.. G..’e yönelik eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan muhkem engelleri aşmak suretiyle hırsızlık suçunu düzenleyen 765 sayılı TCK’nın 493/1, 522 (pek fahiş), diğer müştekilere yönelik eylemlerinin ise 493/1, 61, 522 (pek hafif) maddelerine uyan suçları ve müşteki M.. G..’e yönelik eylemin 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 53; 116/1, 119/1-c, 53; 151/1, 53; müşteki B.. A..’e yönelik eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 53 ve diğer müştekilere yönelik eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 35, 53; 116/1, 119/1-c, 53; 151/1, 53 maddelerine uyan hırsızlık ve hırsızlığa teşebbüs, işyeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarını oluşturduğu ve mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma imkânı değerlendirilip sonucuna göre, 5252 sayılı yasanın 9/3. maddesi gereğince 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenmesi zorunluluğu,
b- Yargılama giderlerinden sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı, ortak yargılama giderlerinden de payına düşen miktarda eşit olarak sorumlu tutulması gerektiği gözetilmeden, 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı olarak “müteselsilen” alınmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. K..’nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.