YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/7070
KARAR NO : 2014/8031
KARAR TARİHİ : 10.03.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/30962
MAHKEMESİ : Körfez 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2012
NUMARASI : 2012/402 (E) ve 2012/459 (K)
SUÇ : Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozmak
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I- Suça sürüklenen çocuklar F.. G.. ve A.. B.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Hırsızlık suçuna konu eşyanın önem ve değeri, meydana gelen zararın ağırlığı dikkate alınarak TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesinin “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilmez” hükmü gözetilmeden, “…ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çoçuk A.. B.. müdafii ve suça sürüklenen çocuk F.. G.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak “…ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” ibaresinin çıkartılarak diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II- Suça sürüklenen çocuklar A.. B.. ve F.. G.. hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Suça sürüklenen çocuklar hakkında belirlenen sonuç adli para cezasından, TCK’nın 63. maddesi uyarınca mahsup işleminin infaz aşamasında karar kesinleştiğinde yapılması gerektiği dikkate alınmaksızın TCK’nın 116/1 ve 31/3 maddeleri uygulanıp belirlenen 8 ay hapis cezası üzerinden, TCK’nın 63. maddesi uyarınca tutuklu ve gözaltında kaldığı 97 günlük süre indirilerek, kalan 143 günlük hapis cezasının TCK’nın 50/3 maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesi suretiyle infazda karışıklığa neden olunması,
2- Kabule göre de;
a- TCK’nın 63. maddesi uyarınca adli para cezasına hükmedilmesi durumunda bir gün yüz Türk Lirası sayılmak suretiyle indirim yapılması gerektiğinin gözetilmeyerek fazla cezaya hükmolunması,
b- 5275 sayılı Yasanın 106/4. maddesinin “çocuklar hakkında hükmedilen adli para cezasının ödenmemesi halinde bu ceza hapse çevrilmez” hükmü gözetilmeden, “…ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çoçuk A.. B.. müdafii ve suça sürüklenen çocuk F.. G.. müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 10.03.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.