YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/6887
KARAR NO : 2014/8208
KARAR TARİHİ : 10.03.2014
Tebliğname No : 13 – 2012/262228
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. Asliye Ceza Mahkemesi
(Kapanan Tuzla 1. Asliye Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 28/05/2012
NUMARASI : 2012/121 (E) ve 2012/607 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağından öncelikle katılanın aracının kapı ve kilitlerinin sağlam ve muhkem olup olmadığı, basit bir zorlama ile açılıp açılmayacağı, araç üzerine keşif yapılıp uzman bilirkişi aracılığıyla tespit edilip, 765 sayılı TCK uyarınca suç vasfı belirlendikten sonra, her iki Yasaya göre denetime olanak sağlayacak şekilde uygulanan Yasa maddeleriyle, verilmesi gereken cezalar ayrı ayrı tespit edilip, sonuç cezalar karşılaştırılarak lehe olan yasa belirlenip uygulama yapılması gerektiği Dairemizin 06.02.2012 tarihli bozma ilamında belirtilmesine rağmen 5237 sayılı TCK’nın sanık lehine olduğu kabul edilerek, uyulan Yargıtay bozma ilamında gösterilen 1 nolu bozma nedeninin gereğinin yerine getirilmemesi suretiyle yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
5377 sayılı Yasanın 2. maddesiyle 29.06.2005 tarihinde 5237 sayılı TCK’nın 7/3. maddesinde yapılan değişiklik uyarınca, 01.06.2005 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden, 5237 sayılı TCK’nın lehe olduğu kabul edilerek yapılan uygulamalarda, aynı Yasanın 58. maddesinde düzenlenen mükerrirlere özgü infaz rejimi hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. K..’nın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.