YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5987
KARAR NO : 2014/6653
KARAR TARİHİ : 27.02.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/161382
MAHKEMESİ : İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/11/2010
NUMARASI : 2008/189 (E) ve 2010/997 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık savunmaları doğrultusunda, suç mahallinin TCK’nın 142/1-b maddesi anlamında etrafının kapalı olup olmadığı ve hastane müştemilatı dahilinde kalıp kalmadığının tespit edilmeden eksik inceleme ile hüküm kurulması ,
2-Yakalama tutanağı içeriği ve güvenlik görevlilerinin açık beyanları karşısında suç saatinin gece 23.00 sıraları olmasına ve sanık hakkında TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerekmesine rağmen uygulanmayarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
3-Sanıkların eylemlerinin teşebbüs aşamasında kalması ve gerekçede de oluşa uygun şekilde eylemlerin teşebbüs aşamasında kaldığının kabul edilmesine rağmen sanık hakkında TCK’nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükmünün uygulanmayarak ve tamamlanmış suçtan hüküm kurularak fazla ceza tayini,
4-Sanığın adli sicil kaydından sabıkasız olduğunun anlaşılmasına, suçun teşebbüs aşamasında kalıp şikayetçi kurumun oluşan herhangi bir zararının bulunmamasına ,sanık hakkında hükmolunan cezanın ertelenmesine ilişkin gerekçesinden de sanığın yeniden suç işlemeyeceğine dair mahkemede olumlu kanaat oluştuğunun anlaşılmasına rağmen, sanık hakkında hatalı gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
5-Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine 5271 sayılı CMK.nun 326/2. maddesine aykırı biçimde “müteselsilen tahsiline” biçiminde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık H.. Ç..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının gözetilmesine, 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’un 325. maddesi uyarınca bozmadan hükmü temyiz etmeyen sanık S.. Ç..’in de yararlandırılmasına, 27/02/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.