YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5970
KARAR NO : 2014/5239
KARAR TARİHİ : 19.02.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/159138
MAHKEMESİ : Mersin 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/12/2010
NUMARASI : 2010/325 (E) ve 2010/1225 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Suça konu eşya ile birlikte olay yerinden ayrılan sanık C.. G..’in hırsızlık eylemini tamamladığı hususunda herhangi bir duraksama bulunmamasına karşın; yanılgılı değerlendirme ile suçun teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile uygulama yapılması,
2-Mağdur Y.. T.. ve tanık F.. O..’ın anlatımlarına göre, sanığın soruşturma aşamasında rızaen kısmi iadede bulunduğunun anlaşılması karşısında; mağdura kısmi iade nedeniyle rızasının bulunup bulunmadığı sorularak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Mersin 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2007/410-962 sayılı ilamı ile hükmolunan kısa süreli hapis cezasının kamuya yararlı bir işte çalıştırma seçenek yaptırıma çevrilmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının; yalnızca aynı ilamda hapis cezası ile birlikte hükmolunan 375 TL adli para cezasının 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uygulamasına esas alınabileceğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık C.. G..’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, sanığın ceza süresi yönünden kazanılmış hakkının korunmasına, 19.02.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.