Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/5781 E. 2014/2277 K. 28.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5781
KARAR NO : 2014/2277
KARAR TARİHİ : 28.01.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/166385
MAHKEMESİ : Çardak Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/12/2010
NUMARASI : 2010/43 (E) ve 2010/219 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın, önceden kasıtlı suçtan hükümlülüğü bulunması nedeniyle 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasanın 562. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesindeki hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla, yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay günü, sanığın müştekinin etrafı çevrili olmayan bahçesine park ettiği motosikleti çaldığı, dosyada yer alan 18.09.2009 tarihli olay yeri tespit tutanağında; müştekinin, motosikletin üzerinde ve tekerleğinde kilit bulunmadığını, kontağının üzerinde unutulmuş vaziyette olduğunu belirttiğinin anlaşılması karşısında, müşteki ve sanıktan motosikletin üzerinde anahtar olup olmadığının sorularak, sanığın eyleminin kontak anahtarı üzerinde bulunan motosikleti alması şeklinde gerçekleşmesi halinde TCK’nın 141/1 maddesine, aksi halde TCK’nın 142/1-e maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan Körfez 2.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2009/350-686 E ve K sayılı ilamın suç tarihinden sonra 05.01.2010 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3-Kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, yalnızca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Y.. B..’nin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 28.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.