YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5770
KARAR NO : 2014/1457
KARAR TARİHİ : 21.01.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/163239
MAHKEMESİ : Eskişehir 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/01/2011
NUMARASI : 2007/409 (E) ve 2011/32 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın adli sicil kaydında yer alan Merzifon Asliye Ceza Mahkemesinin 04/07/2002 gün ve 413- 262 sayılı 474,- TL adli para cezasına ilişkin erteli hükümlülüğünün 765 sayılı TCK.nın 95/2. maddesinde belirtilen 5 yıllık sürenin geçmemesi nedeniyle tekerrüre esas olduğunun gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından; sanık hakkında hırsızlık suçundan temel ceza belirlenirken uygulanan yasa maddesinin gösterilmemesi ise mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edildiğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Başka suçtan Eskişehir Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olduğu anlaşılan sanığın duruşmadan vareste tutulma talebi bulunmadığı halde 25.1.2011 tarihli duruşmada hazır bulundurulmadan yokluğunda hükümlülüğüne karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması,
2-Müştekinin olay günü 22.30 sıralarında istirahate ayrılıp, sabah 07.00 sıralarında aracının yanına geldiğinde sağ ve sağ arka lastiklerin jantları ile birlikte çalındığını anlamış olması ile suç tarihinde güneşin yaz saati uygulaması da dikkate alındığında 6.09 da doğması göz önünde bulundurularak, hırsızlık eyleminin gece sayılan zaman dilimi içerisinde gerçekleştiğinin kesin olarak belli olmaması nedeniyle, şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereği hırsızlık eyleminin gündüz vakti işlendiğinin kabulü ile hüküm kurulması gerekirken, suç saati kesin olarak tespit edilmeden, hırsızlık suçu bakımından, 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesince artırım yapılması,
3-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, hak ve yetkileri kullanmak yönündeki yoksunluğun, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından “koşullu salıverme tarihine kadar” diğer kişiler yönünden ise, “hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” süreceğinin belirtilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş sanık H.. S..’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 21.01.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.