YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5037
KARAR NO : 2014/3817
KARAR TARİHİ : 11.02.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/171692
MAHKEMESİ : Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/01/2011
NUMARASI : 2010/451 (E) ve 2011/12 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Sanığın şikayetçinin yanına gelerek oğlunu tanıdığını, ona 150,00 TL borcu olduğunu söyleyip cebinden çıkardığı 200,00 TL’yi göstererek 50,00 TL para üstü istediği, şikayetçinin 50,00 TL vermek için cebinden çıkardığı 500, 00 TL’yi sanığın alıp saydığı sırada şikayetçiye fark ettirmeden içinden 150,00 TL’sini çalıp geri kalanı şikayetçiye vererek oğlunun parasını sonra vereceğini söyleyip uzaklaşmaya başlarken şikayetçinin paranın eksik olduğundan şüphelenip hemen saydığında 150,00 TL’sinin çalındığını fark edip hırsız var diye bağırmasıyla sanığın çaldığı parayı yere atarak kaçtığının anlaşılması karşısında, eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesine uyan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2-Suçun işleniş biçimi ile failin kastının ağırlığı dikkate alınarak 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılarak hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Sanığın adli sicil kaydında yer alan Yalova 1. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2007/47 Esas 2007/158 Karar sayılı ilamı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmiş ise de, anılan ilamın 5320 sayılı TCK’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 305/3. ve son maddesi gereğince; tekerrüre esas alınamayacağı ve adli sicil kaydında da tekerrüre esas başka bir ilamın bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. B.. ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca ceza süresi yönünden sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.