Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/5033 E. 2014/5089 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/5033
KARAR NO : 2014/5089
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Sanık … hakkında kurulan hükmün temyiz incelemesinde,
Sanığın gözaltında kaldığı tarih ve sürenin gerekçeli karar başlığında belirtilmemesi yerinde giderilebilir eksiklik olarak değerlendirildiğinden, 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi gereği sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmemesi ise, infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık …’ün temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
B-Sanık … hakkında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince,
Sanığın gözaltında kaldığı tarih ve sürenin gerekçeli karar başlığında belirtilmemesi yerinde giderilebilir eksiklik olarak değerlendirildiğinden, 5237 sayılı TCK’nın 63. maddesi gereği sanığın gözaltında geçirdiği sürenin cezasından mahsubuna karar verilmemesi infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı görüldüğünden, konut dokunulmazlığını ihlal suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle sanığın cezasından 5237 Sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılmaması ise; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Her ne kadar sanığın adli sicil kaydında yer alan İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2005/31 Esas 2006/484 Karar sayılı ilamı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin tatbikine karar verilmiş ise de, anılan ilamın 5320 sayılı TCK’nın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 305/3. ve son maddesi gereğince; tekerrüre esas
alınamayacağı ve adli sicil kaydında da tekerrüre esas başka bir ilamın bulunmadığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm kısmında tekerrür uygulamasının yapıldığı maddenin çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.02.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.