Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/4313 E. 2014/4975 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/4313
KARAR NO : 2014/4975
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/157654
MAHKEMESİ : Kastamonu 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/12/2010
NUMARASI : 2010/16 (E) ve 2010/513 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Başka suçtan Çankırı Ceza İnfaz Kurumunda tutuklu bulunan ve duruşmalardan vareste tutulmak isteyip istemediği sorulan sanığın, talimatla alınan 23.07.2010 günlü savunmasında, ifadesini talimat mahkemesinde vermek istediğini belirtmesi karşısında; oturumlarda hazır bulundurularak savunma imkanı sağlandıktan sonra hüküm kurulması gerekirken sanığın yokluğunda yargılama yapılarak mahkumiyet kararı verilmek suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 196. maddesine muhalefet edildiğinden bahisle bozma isteyen tebliğnamedeki 1 numaralı düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken çalınan aracın değeri, suç konusu zarar, suçun işleniş şekli gözetilerek asgari hadden uzaklaşılarak ceza verilmesi gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanığın suça konu aracın bulunduğu yeri bildirerek kovuşturma başlamadan iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında, hırsızlık suçundan kurulan hükümde TCK’nın 168. maddesinde yer alan etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Çalınan ve zarar verilen aracın, hırsızlık suçunun konusu olması karşısında; sanığın eyleminin ayrıca mala zarar verme suçunu da oluşturmayacağı düşünülmeden, anılan suçtan beraati yerine yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. G.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayıyı yasanın 8/1 maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine 18.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.