YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3984
KARAR NO : 2014/18335
KARAR TARİHİ : 21.05.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/105219
MAHKEMESİ : Karaman 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/05/2010
NUMARASI : 2009/231 (E) ve 2010/368 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5275 sayılı Ceza Ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 108/3. maddesi gereğince sanık A.. T.. hakkında kurulan hükümde tekerrür uygulamasına esas alınan ilamda da tekerrür hükümlerinin uygulandığının bu suretle sanığın koşullu salıvermeden yararlanamayacağı gözetildiğinde, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Müştekinin suçtan doğan zararını gidermedikleri anlaşılan sanıklar hakkında, 5271 sayılı CMK’ nın 231/5-14. maddesinin uygulama olanağı bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede
1-Onaysız fotokopiden oluşan iletişim tespit tutanakları, ifade beyanları ile diğer soruşturma belgelerinin hükme dayanak yapılması suretiyle 1412 sayılı CMUK’ un 161. (5271 sayılı CMK’nın 169) maddesine aykırı davranılması,
2-Sanık M.. Y..’ in, yöntemine uygun şekilde savunması alınmadan kanıt takdiri yapılarak hüküm kurulması suretiyle 5271 sayılı CMK ’nın 147. maddesine aykırı davranılması,
3-Sanık M.. Y..’ in, hırsızlık suçunu işlediğine dair sübuta ilişkin delillerin nelerden ibaret olduğunun denetime olanak verecek şekilde karar yerinde gösterilmemesi,
4-Gerekçeli karar başlığında sanık M.. Y..’ in baba adının “Muhterem” yerine “Muharrem” olarak yazılması,
5-Hakkında verilen hapis cezasının ertelenmesine karar verilen sanık M.. Y..’ in 5237 sayılı TCK’ nın 53/3. maddesi gereğince, “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilemez ise de, “kendi altsoyu” dışındaki şahıslar yönünden anılan hak yoksunluğuna hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. T.., R.. T.. ile M.. Y..’ in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, sanığın 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkının korunmasına, 21/05/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.