YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3782
KARAR NO : 2014/4444
KARAR TARİHİ : 13.02.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/81554
MAHKEMESİ : İskenderun 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2011
NUMARASI : 2011/187 (E) ve 2011/551 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklara hükmedilen 2 yıl 11 ay hapis cezasının, TCK.nun 62. maddesi uygulamasıyla 1/6 oranında yapılan indiriminde, sonuç cezanın 2 yıl 5 ay 5 gün yerine 2 yıl 4 ay 5 gün olarak eksik hesaplanması ,
2-765 sayılı TCK’nın 80. maddesinde, kanunun aynı hükmünün bir kaç defa ihlal edilmesi, muhtelif zamanlrda olsa bile bir suç sayılacağının belirtildiği, 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesinde ise değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi durumunda bir cezaya hükmedileceği, ancak bu cezanın dörte birinden dörte üçüne kadar artırılacağının belirtilmiş olması karşısında; katılanı yakinen tanıyan her iki sanığında balıkçı barınağında bulunan her iki teknenin katılana ait olduğunu daha önceden bilmeleri ve yüklenen suçu aynı zaman diliminde suçu işlemiş olmaları karşısında eylemin tek suç oluşturmasına karşın TCK’nın 43/1. maddesi ile uygulama yapılması,
3-Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezalarından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. K.. ve B.. Y..’in temyiz talebleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 13.02.2014 gününde oy birliğiyle karar verildi.