YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3698
KARAR NO : 2014/19886
KARAR TARİHİ : 03.06.2014

Tebliğname No : 13 – 2012/238077
MAHKEMESİ : Denizli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/07/2012
NUMARASI : 2012/474 (E) ve 2012/919 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, işyeri dokunulmazlığının ihlali

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.01.2013 tarih ve 2012/1142 Esas 2013/17 Karar sayılı içtihadında belirtildiği üzere, TCK’nın 119. maddesi kapsamındaki nitelikli işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu, CMK’nın 253/1. fıkrası “b” bendi 3. nolu alt bendi kapsamı dışında bulunduğundan; işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağının anlaşılması karşısında tebliğnamede bu hususta bozma isteyen 2 nolu düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanıkların eyleminin 765 Sayılı TCK’ya göre 493/1. maddesine uyduğu, 5237 sayılı TCK’ya göre ise, 142/1-b maddesine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra aynı yasanın 116/2 ve 119/1-c maddelerine uyan işyeri dokunulmazlığını ihlal suçu ve yakınma bulunduğu için aynı yasanın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu gözetilerek, mala zarar verme suçu yönünden usulüne uygun şekilde uzlaşma olanağı sağlandıktan sonra 5252 Sayılı Yasa’nın 9/3. maddesi uyarınca, sanıklar yararına olan hüküm, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırıldığında her durumda 765 Sayılı TCK hükümlerinin lehe olduğunun gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 03.01.2005 yerine yazılı şekilde belirtilmesi
3-Gerekçeli karar başlığında suç türünün hırsızlık yerine yazılı şekilde belirtilmesi,
4- Sanık N.. Ş..’ın gözaltında diğer sanık İ.. Ş..’ın tutuklulukta geçirdiği tarih ve sürenin gerekçeli karar başlığında belirtilmemesi,
5-Yalnız sanıklar müdafii tarafından temyiz edilen önceki hükümde adli para cezasının 20 taksit ile ödenmesine karar verildiği halde hükümde taksitlendirmeye yer verilmemesi suretiyle, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesine aykırı davranılması,
6-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar N.. Ş.. ve İ.. Ş.. müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 1412 Sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereği ceza süresi yönünden sanıkların 21.11.2007 tarihli ilk hükümdeki kazanılmış hakkının gözetilmesine, 03.06.2014 tarihinde oy birliği ile karar verildi.