YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3569
KARAR NO : 2014/8191
KARAR TARİHİ : 10.03.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/147931
MAHKEMESİ : Ankara 24. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/02/2011
NUMARASI : 2010/439 (E) ve 2011/115 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar T.. T.., H.. T.. ve E.. Y.. hakkında kurulan hüküm ile ilgili temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Mağdurun 30.06.2010 tarihli talimat mahkemesi aracılığıyla alınan beyanında, şantiyeden kapı ve pencereleri sökerek içeride bulunan inşaat malzemelerinin çalınmak istendiğini belirttiği, yine 19.03.2010 tarihli olay yakalama görgü tespit takdiri kıymet ve teslim tutanağı ile olay yeri basit krokisi içeriklerinde, suça konu yerin etrafının duvarlarla çevrili olduğu ve kabloların inşaat alanı içerisinde bulunan barakadan alındığının belirtilmesi karşısında; olay yerinde keşif yapılıp sanıkların aldıkları suça konu malzemelerin kilitlenmek suretiyle ya da bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınıp alınmadıklarının tespiti ile sonucuna göre eylemlerinin değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyları açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyları dışındaki kişiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
2-Sanık H.. T..’ın adli sicil kaydında yer alan Ankara 14. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 24.12.2003 tarih, 2003/219-1390 sayılı 765 sayılı TCK’nın 491/2, 59/2, 81/2-3 maddelerinden verilen 10 ay 1 gün hapis cezası tekerrüre esas teşkil ettiği halde Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.04.2006 tarih, 2006/15-139 sayılı TCK’nın 141/1,35,50,52 maddelerinden verilen ve kesin olması sebebiyle 1412 sayılı CMUK’un 305/son maddesine göre tekerrüre esas alınamayacak olan 1.800 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması suretiyle hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar T.. T.., H.. T.. ve E.. Y.. müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan ”53. maddenin uygulanmasına’’ ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanıkların mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına’’ cümlesinin eklenmesi, yine 58. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümde yer alan “Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 2006/15 sayılı” ibaresinin çıkartılarak, yerine “Ankara 14. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 24.12.2003 tarih, 2003/219-1390 sayılı” ibaresinin eklenmesine, ancak karşı temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanık H.. T..’ın kazanılmış hakkı korunarak 5275 sayılı 108/2 maddesi gereği mükerrir olan sanık H.. T.. hakkında koşullu salıverilme süresine eklenecek miktarın Ankara 11. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 11.04.2006 tarih, 2006/15-139 sayılı ilamında belirtilen para cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanık M.. S.. hakkında kurulan hüküm ile ilgili temyiz talebinin incelenmesine gelince;
Dairemizce de benimsenen ve Yargıtay CGK’nın 05.03.2013 günlü, 2012/1-1560 esas ve 2013/81 karar sayılı ve aynı günlü 2013/8-131 esas ve 2013/75 karar sayılı içtihatlarında da belirtildiği üzere, temyiz incelemesinden önce sanığın ölmesi hâlinde, müsadereye tâbi eşya olsa bile 5237 sayılı TCK’nın 64. maddesi uyarınca, hükmün bozulmasıyla yetinilmesi, müteakip işlemlerin ise; mahkemesince yapılması gerekir.
UYAP’tan alınan nüfus kaydına göre, sanık M.. S..’nın 07.05.2012 tarihinde öldüğünün belirtilmiş olması karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 223/8 ve TCK’nın 64/1. maddeleri uyarınca sanığın öldüğünün anlaşılması hâlinde kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunlululuk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. S..’nın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 10.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.