YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/34423
KARAR NO : 2014/27750
KARAR TARİHİ : 13.10.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/215972
MAHKEMESİ : Çeşme 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/05/2012
NUMARASI : 2011/147 (E) ve 2012/427 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Kabule göre zarar verildiği belirtilen kantinin okul binası dışında müstakil bir yapı halinde olması ve üçüncü şahış olan müşteki tarafından işletiliyor olması karşısında tebliğnamenin 5 nolu görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanıklardan A.. B..’ın tüm aşamalarda suçlamaları kabul etmemesi, diğer suça sürüklenen çocuklarınn ise, hem kendileri hem arkadaşlarının suçlara katılımları konusunda birbirleri ile değişik savunmada bulunmaları karşısında, menfaat çatışması nedeniyle her bir sanık için ayrı ayrı müdafii atanması yerine, tüm sanıkların aynı müdafii tarafından savunulması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Kabule Göre de;
1-Zarar verildiği bildirilen kantin penceresinde zararın ne şekilde oluştuğu, zarar varsa her hırsızlık suçunda ayrı ayrı zarar verilip verilmediği tereddüte yer bırakmayacak şekilde mağdura açıklattırılması, gerektiğinde keşif yapılması suretiyle belirlenmesi ile deliller bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre suça sürüklenen çocuklar ve sanığın hukuki durumunun takdiri ile lehe sonuç oluşması halinde bu hususun suça sürüklenen çocuklar ve sanık A.. B.. ile ile aynı durumda olan diğer sanık O. C.ya da teşmili de gerekeceği nazara alınarak karar verilmesi gerekirken, eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-İşyeri dokunulmazlığının ihlali suçunda 5237 sayılı TCK.nun 116/2-4.maddesi uyarınca bir defa uygulama yapılması yerine hapis cezasının hem 116/2, hem de 116/4.maddesine göre iki defa belirlenmesi suretiyle karışıklığa neden olunması,
3-Gerekçeli karar başlığında ilk suç tarihinin 12.12.2010 yerine 12.10.2010 olarak yanlış gösterilmesi,
4-5271 sayılı CMK’nın 150/2. maddesi uyarınca, 18 yaşından küçük suça sürüklenen çocuklar M. S.A. Ç. Y.ve E.. G.. savunmasını yapmak üzere zorunlu müdafi görevlendirilmesi nedeniyle, müdafiiye ödenen ücretin suça sürüklenen çocuklara, yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye aykırılık meydana getirilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. B.. ve suça sürüklenen çocuklar M.. S.., A.. Y.. ve E.. G.. müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 13.10.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.