Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/34091 E. 2014/27576 K. 02.10.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/34091
KARAR NO : 2014/27576
KARAR TARİHİ : 02.10.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/218225
MAHKEMESİ : Trabzon 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2011
NUMARASI : 2010/164 (E) ve 2011/503 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Tekerrüre esas hükümlülükleri bulunan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanma gerekliliğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayırım yapılmadan sanığın aynı yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar C.. C.. ve R.. K..’ın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal ve hırsızlık suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Aynı evde kalmakta olan iki müştekiye ait eşya farklı odalarda bulunsa dahi bunun farklı kişilere ait olduğunu bilmeyen sanıklar tarafından çalınması halinde eylemin kül halinde tek hırsızlık suçunu oluşturacağı gözetilmeden, sanıkların suça konu eşyaları farklı kişilere ait olduğunu bildiklerine dair delillerin neler olduğu karar yerinde gösterilip tartışılmadan iki ayrı hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Şüphe üzerine yakalanan sanıkların çaldıkları eşyalardan bazılarını sattıkları yeri göstererek iadesini sağladıklarının anlaşılması karşısında, suça konu eşyaları satın alan kişinin satın alma bedelinin kendisine ödenip ödenmediği araştırılarak sonucuna göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
3- Kişi sayısı dikkate alındığında sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi gereğince temel cezada artırıma gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4-Tekerrüre esas hükümlülükleri bulunan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması,
5-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden ise mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağı gözetilmeden, anılan hakların yönelik olduğu kişiler bakımından bir ayırım yapılmadan sanığın aynı yasanın 53/1-c maddesinde yazılı haklardan koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar C.. C.. ve R.. K..’ın ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, hırsızlık suçu bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 02/10/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.