YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/33773
KARAR NO : 2014/25186
KARAR TARİHİ : 11.09.2014
Tebliğname No : 2 – 2012/226747
MAHKEMESİ : İstanbul 5. Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 15/03/2012
NUMARASI : 2011/284 (E) ve 2012/111 (K)
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar vermek
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Başka suçtan Silivri 5 Nolu L Tipi Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan sanık karar duruşmasına getirtilmeden yokluğunda hüküm kurulmak suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2-Sanığın pencere demir parmaklıklarını kaynak yerinden koparttıktan sonra menfezden elini uzatarak camı açıp eve girdiği, akabinde evde bulduğu anahtarla diğer odaların kapılarını açarak evin çeşitli bölümlerinde bulunan suça konu eşyalar ile parayı çaldığının anlaşılması karşısında, eylemi 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Yasanın 142/1-b maddesi ile uygulama yapılması,
3-Suç tarihi itibariyle konut dokunulmazlığını bozma suçunun uzlaşma kapsamına giren suçlardan olduğunun anlaşılması karşısında; 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4-Sanık hakkında mala zarar verme suçuyla ilgili olarak verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın 5237 sayılı TCK’nın 50/2. maddesine aykırı şekilde para cezasına çevrilmesi,
5-Sanıktan tahsiline karar verilen toplam 9.70 TL yargılama giderinin, 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık T.. A..’in temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 11.09.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.