Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/33485 E. 2014/15937 K. 05.05.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/33485
KARAR NO : 2014/15937
KARAR TARİHİ : 05.05.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/225114
MAHKEMESİ : Arhavi Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/07/2005
NUMARAS I : 1995/78 (E) ve 1997/30 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hükümlü tarafından bildirilen yetersiz adrese çıkartılan tebligat geçersiz olduğundan hükümlünün temyiz istemi süresinde kabul edilmiştir.
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.12.2005 tarih, 2005/3-162-173 ve 11.07.2006 tarih, 2006/5-182/182 sayılı kararlarında; sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayin ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihi ve seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesini gerektiren hallerde lehe Yasanın belirlenmesi amacıyla verilen uyarlama kararlarının duruşma açılarak verilmesi gerekirken yazılı şekilde dosya üzerinde karar verilmesi,
2-5237 sayılı TCK’nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Yasan 142. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanığın eyleminin, 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b. maddesine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Yasanın 116/1. maddesine konut dokunulmazlığını ihlal suçunu da oluşturduğu, konut dokunulmazlığını bozma suçu yönünden 5271 sayılı CMK’nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilerek, bu prosedür uygulandıktan sonra sonucuna göre 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca Yargıtay denetimine olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan Yasanın belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, hatalı uygulama ile yazılı şekilde karar verilmesi,
3- Önceki hükümde 765 sayılı TCK’nın 59. maddesi uygulandığı halde, kurulan yeni hükümde 5237 sayılı TCK’nın 62. maddenin uygulanmaması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü S.. U..’ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 05/05/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.