YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/33451
KARAR NO : 2014/19995
KARAR TARİHİ : 04.06.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/226835
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2012
NUMARASI : 2011/778 (E) ve 2012/860 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tekerrüre esas hükümlülüğü bulunan sanık N.. A.. hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Ayrıntısı 07/11/2011 tarihli olay yakalama teslim tutanağında belirtildiği gibi, sanıkların güvenlik görevlileri tarafından tanınması nedeniyle takibe alındıklarının, minibüse binen sanıkları takip eden bir görevlinin de minibüse bindiğinin, diğerlerinin minibüsü kendi araçları ile takip ettiğinin, minibüsteki görevlinin sanıkların şikayetçinin cebinden parasını aldıklarını gördüğünün, sanıklar araçtan inince araç içindeki görevlinin durumu takip eden görevlilere bildirdirmesi üzerine sanıkların yakalandığının, şikayeçiye de sorulduğunda 50 TL parasının alındığını söylediğinin, paranın sanıklardan alınarak şikayetçiye iade edildiğinin anlaşılması karşısında; eylemin kesintisiz takip nedeniyle kalkışma aşamasında kaldığının ve 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesiyle sanıkların cezasından indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kasten işlemiş oldukları suçtan dolayı hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak sanıkların, 5237 sayılı TCK’nın 53/1-c bendinde belirtilen haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yalnızca, kendi alt soyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum oldukları hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
3-Yargılama gideri olarak hesaplanan 22.00 TL’nin, eşit olarak sanıklara yükletileceği ve CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik gözetilerek, sanık başına düşen miktarın terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar B.. Ş.. ve N.. A..’ın temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.06.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.