YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/33395
KARAR NO : 2014/25850
KARAR TARİHİ : 17.09.2014

Tebliğname No : 2 – 2012/212773
MAHKEMESİ : Denizli Çocuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/03/2012
NUMARASI : 2011/443 (E) ve 2012/332 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A-Suça sürüklenen çocuklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve kamu malına zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama gideri olarak hesaplanan 6.90 TL’nin, CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20 TL’nin altında kaldığının anlaşılması karşısında, hazineye yükletilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar F.. A.. ve İ.. A.. müdafiinin temyiz talebi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden yargılama giderlerine ilişkin kısmın çıkartılarak yerine ” yargılama gideri olarak hesaplanan 6.90 TL’nin, CMK’nın 324/4 maddesine 6352 sayılı Kanunun 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda hazineye yükletilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B-Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Kamu kurum ve kuruluşlarındaki eşya hakkında hırsızlık suçunun tanımlandığı TCK’nın 142/1-a maddesine göre, suça konu eşyanın kime ait olduğunun suçun oluşumu için önemli olmadığı gibi suça sürüklenen çocukların okula girmek suretiyle hırsızlık suçunu işlerken çalmış oldukları eşyanın kime ait olduğunu bilmelerinin hayatın olağan akışına uymadığı ve eylemlerinin tek hırsızlık suçunu oluşturduğu ve de ceza tayin edilirken TCK’nın 61. maddesindeki ölçütler baz alınarak hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, tek eylemin bölünerek okula ait eşyalara ilişkin hırsızlık ve okuldaki idarecilerin odalarında bulundurulan, öğrencilere ait eşyalar hakkında hırsızlıktan ayrı ayrı ceza tayini yoluna gidilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuklar F.. A.. ve İ.. A.. müdafiinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 17.09.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.