YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3335
KARAR NO : 2014/7946
KARAR TARİHİ : 06.03.2014

Tebliğname No : 6 – 2011/112126
MAHKEMESİ : Elazığ 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2010
NUMARASI : 2007/328 (E) ve 2010/655 (K)
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar vermea, konut dokunulmazlığını bozma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-)Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde, olay saatinin 19:30 olarak kabulü ile suç tarihinde güneşin saat 05:56’da doğduğunun, 18:56’da battığının anlaşılması karşısında, suçun gece sayılabilecek zaman diliminde işlendiğine ilişkin yeterli delil olmadan 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Sanık E.. Y..’ın 15-18 yaş grubu aralığında olmasına rağmen mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 31/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Sanık E.. Y.. hakkında mala zarar verme suçunda hükmedilen adli para cezasının 5275 sayılı yasanın 106/4. maddesi gereği hapse çevrilme yasağı olmasına rağmen hapse çevrilmesine karar verilmesi,
4-Sanık Y.. Ç.. hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. Y.. müdafiinin ve sanık Y.. Ç..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık Y.. Ç.. hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasından “143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılıp 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından 62. maddenin 1/6 oranında indirm uygulanması suretiyle sonuç cezanın 1 yıl 8 ay hapis cezasına indirilmesi ve yine aynı hüküm fıkrasından “53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi; sanık Ersin Yildız hakkında hırsızlık suçundan kurulan hüküm fıkrasından, 143. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkarılıp 142/1-b. maddesi uyarınca belirlenen 2 yıl hapis cezasından 31/3. ve 62. maddelerindeki indirim oranının uygulanması suretiyle sonuç cezanın 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasına indirilmesi sanık E.. Y.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 151. maddesi uyarınca belirlenen temel cezadan 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirim uygulandığında 80 gün adli para cezası, 62. maddesi uyarınca da 1/6 oranında indirim uygulandığında 66 gün adli para cezası ve bu cezanın da 5237 sayılı TCK’nın 52 maddesiyle günlüğü 20 TL’den paraya çevrilirken sonuç cezanın 2000,00 TL yerine 1.320,00 TL Para Cezasına indirilmesi ve yine aynı hüküm fıkrasından “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanığa ihtarına” ilişkin bölümün çıkartılması ile son olarak sanık Y.. Ç.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümde, “53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-)Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Olay saatinin 19:30 olarak kabulü ile suç tarihinde güneşin saat 05:56’da doğduğunun, 18:56’da battığının anlaşılması karşısında, suçun gece sayılabilecek zaman diliminde işlendiğine ilişkin yeterli delil olmadan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
2-Sanık Y.. Ç.. hakkında kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. Y.. müdafiinin ve sanık Y.. Ç..’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.