YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3322
KARAR NO : 2014/7944
KARAR TARİHİ : 06.03.2014
Tebliğname No : 6 – 2011/106251
MAHKEMESİ : Eskişehir 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/10/2010
NUMARASI : 2009/431 (E) ve 2010/586 (K)
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
I-Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde yazılı olarak hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. I.. ve H.. A..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “53/1.maddesinin uygulanmasına’’ ilişkin paragraf çıkarılarak, yerine ‘‘53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına’’ paragrafının eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
II-Sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün incelenmesinde,
1-İddianamede uygulanması istenen yasa maddesine göre; sanıklar hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan 5271 sayılı CMK’nın 170. maddesine uygun olarak açılmış bir dava bulunmadığının anlaşılması karşısında; hükmün konusunun iddianamede belirtilen eylemle sınırlı olduğu gözetilmeden dava konusu dışına çıkılarak 5271 sayılı CMK’nın 225/1. maddesine aykırı davranılması,
2-İbadet yeri olan caminin işyeri dokunulmazlığını ihlal etme suçuna konu olamayacağının gözetilmemesi,
3-Kabule göre de;
a-Kişi sayısı dikkate alındığında sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesinin uygulanması gerekliliğinin gözetilmemesi,
b-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “c” bendinde yazılı kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, hatalı biçimde yazılı olarak hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. I.. ve H.. A..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanıkların ceza süreleri bakımından kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 06/03/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.