YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/32540
KARAR NO : 2014/34571
KARAR TARİHİ : 04.12.2014
Tebliğname No : 2 – 2013/152413
MAHKEMESİ : Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2012/1098 (E) ve 2013/303 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın yokluğunda verilen 23.12.2010 tarihli 2008/345 esas ve 2010/1259 karar sayılı ilk hükmün tebliğinin Havut mahalle muhtarına niçin iletildiğinin sözkonusu tebligat evrakından anlaşılamaması ve bu suretle tebliğin usule uygun olmadığının anlaşılması karşısında, 05.03.2013 tarihli 2012/1098 esas ve 2013/303 karar sayılı ikinci karar yok hükmünde olup; 23.12.2010 tarihli 2008/345 esas ve 2010/1259 karar sayılı ilk hüküm geçerli olduğundan, sanık İ.. A..’ ın temyiz talebinin sözkonusu ilk hükme yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
1-02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava ve Cezaların Ertelenmesi Hakkındaki” Kanun’un geçici 2. maddesinin 1. ve 2. fıkrası hükümleri birlikte ele alınıp değerlendirildiğinde yapılan değişiklikle amaçlananın bu kapsam dâhilindeki suçlar bakımından kurum zararının ödenmesi halinde, olayın sanığı hakkında ceza verilmesine yer olmadığı kararı verilerek işin esasına girilmesinin önlenmesi olduğu gözetilerek, sanığa “ normal tarifeye göre hesaplanan kaçak kullanım bedelini ödeyerek şikayetçi kurumun zararını gidermesi halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2 maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine” dair bildirimde bulunularak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın kısmi ödemede bulunduğunun anlaşılması karşısında, ödenen sözkonusu bedelin kurum zararını karşılayıp karşılamadığının araştırılması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. A..’ ın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 04.12.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.