YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3110
KARAR NO : 2014/1217
KARAR TARİHİ : 20.01.2014

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 26.03.2013 tarih ve 201211-1312 esas, 2013/99 sayılı kararında açıklandığı üzere, her ne kadar kararda başvurulacak kanun yoluna ilişkin bildirimde, sürenin başlangıcı ve yönteminin gösterilmemesi nedeniyle bildirimin eksik olduğu, bu durumun eski hale getirme nedeni olarak kabulü ile temyiz başvurusunun süresinde yapıldığı ileri sürülebilirse de, yoklukta verilen hükme ilişkin olarak temyiz süresinin, sanığın bu hükmü usulüne uygun olarak öğrenmesi yani tebliğle işlemeye başlayacağı, yine kabul edilebilir bir kanun yolu başvurusunda kanun yolunun veya mercide yanılgının, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağı, bu hâlde başvurunun yapıldığı merci tarafından, başvurunun derhâl görevli ve yetkili merciye gönderilmesi gerektiği açık olduğundan, bildirimde ayrıca sürenin başlangıcına ve yöntemine yer verilmemesinin, sanık açısından kanun yolu süresinin tebliğ ile işlemeye başlayacağı gerçeğini değiştirmeyeceği, kaldı ki sanık tarafından süresinden sonra verilen temyiz dilekçesinde, bu ifadenin sanığı temyiz süresinin başlangıcı konusunda yanılgıya düşürdüğüne ilişkin bir iddiada da bulunmadığı gözetilerek, sanığın CMUK’un 310. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 14.05.2010 tarihinde hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, sanığın Bursa 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 02.06.2010 tarih 2008/306 karar sayılı ek kararına karşı yaptığı temyiz isteminin CMUK’un 317 maddesi uyarınca reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan temyiz isteminin reddine dair hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 20.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.