Yargıtay Kararı 13. Ceza Dairesi 2013/29942 E. 2015/17165 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 13. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/29942
KARAR NO : 2015/17165
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 2 – 2013/152442
MAHKEMESİ : Suruç Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/04/2012
NUMARASI : 2010/858 (E) ve 2012/282 (K)
SUÇ : Karşılıksız yararlanma, mühür bozma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Sanık M.. U.. hakkında 05.04.2012 tarihinde kurulan mühür bozma suçuna yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin yapılan incelenmesinde:
Duruşmalara bizzat katılıp, katılma talebinde bulunmayan katılan vekilinin 10.02.2011 tarihli kamu davasına katılma istemli dilekçesinin, sanıklardan İ.. U.. hakkında açılmış olan kamu davasına ilişkin olduğu bu suretle sanık M.. U.. hakkında açılan dava ile ilgili olarak katılma talebinin bulunmadığı anlaşılmakla; katılan vekilinin M.. U.. hakkında 05.04.2012 tarihinde kurulan mühür bozma suçuna yönelik temyiz talebinin REDDİNE,
2-Sanıklar M.. U.. ile İ.. U.. hakkında 17.01.2013 tarihinde kurulan elektrik enerjisi hakkında hırsızlık (karşılıksız yararlanma) suçuna yönelik sanıklar M.. U.. ile İ.. U..’un temyiz taleplerinin yapılan incelenmesine gelince;
02.07.2012 tarihinde kabul edilip 28344 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan ve 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında ki Kanunun Geçici 2. maddesinin l. fıkrası uyarınca aynı maddenin 2. fıkrası gereğince, şikayetçi kurumun zararını tazmin etmesi halinde sanıklar hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği hususu gözetilerek, sanıklara bilirkişi tarafından hesaplanan kaçak kullanım bedeli olan 192 TL’ yi ödeyerek şikayetçi kurumun zararını gidermeleri halinde 6352 sayılı Yasanın Geçici 2/2. maddesi gereğince hakkında ceza verilmesine yer olmadığına karar verileceğine dair bildirimde bulunularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanıklar hakkında verilen kısa süreli hapis cezalarının ertelenmesi karşısında; 5237 sayılı TCK’ nın 53/1. maddesinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle aynı yasanın 53/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. U.. ile İ.. U..’un temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 04.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.